Program
konferencji
27 – 28 września 2024
Program konferencji
WYKŁADY
28 września 2024 (sobota)
Centrum Dydaktyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Księcia Trojdena 2a
(Aula im. Prof. Janusza Piekarczyka)
Mikrobiom jamy ustnej należy do najbardziej złożonych społeczności mikrobiologicznych organizmu ludzkiego. Jego skład mikrobiologiczny w różnych miejscach jamy ustnej jest zróżnicowany i modyfikowany wieloma czynnikami genetycznymi i środowiskowymi, wewnętrznymi i zewnętrznymi. Może odzwierciedlać stan odporności człowieka, przebieg wielu procesów metabolicznych organizmu, odpowiadać za utrzymanie zdrowia lub powodować zaburzenia ogólnoustrojowe sprzyjając lub wywołując choroby systemowe, być przyczyną chorób jamy ustnej. W wykładzie zostaną przedstawione dowody na zależność zdrowia człowieka, chorób jamy ustnej i chorób układowych ze składem mikrobiologicznym jamy ustnej, czynniki modyfikujące skład mikrobiomu, metody kształtowania jego „prozdrowotnego” składu, zwłaszcza znaczenie sposobu odżywiania oraz utrzymania właściwej higieny jamy ustnej w różnych okresach życia pacjenta w wieku rozwojowym oraz wiedzę i postawę rodziców, dzieci i młodzieży wobec higieny jamy ustnej.
W nowoczesnej stomatologii odtwórczej, nawet jeśli żywice kompozytowe są nadal uważane za standard estetyczny, to w niektórych sytuacjach klinicznych skuteczne leczenie zmian w obrębie tkanek zęba można uzyskać tylko za pomocą innych protokołów. Są to protokoły obejmujące stosowanie materiałów „biomimetycznych”, które mogą naśladować zachowania tkanek organicznych lub „materiałów bioaktywnych”, które są zdolne do interakcji z żywymi tkankami. Grupę materiałów biomimetycznych i bioaktywnych stanowią szkło-jonomerowe i szklano-hybrydowe systemy odtwórcze. W zależności od zastosowanych technologii, różne materiały mogą wykazywać różne właściwości biofizyczne i mechaniczne. Możliwość uzyskania trwałego uzupełnienia, tworzącego stabilne połączenie z tkankami zęba i zapobiegającego konieczności napraw lub wymiany jest silnie związana ze znajomością tych właściwości. Klinicyści powinni być świadomi, że żywice kompozytowe nie mogą być uważane za jedyne rozwiązanie w zakresie uzupełnień ostatecznych. Niektóre trudne sytuacje, takie jak próchnica korzeni, odbudowa zdemineralizowanych tkanek i pacjenci z wysokim ryzykiem rozwoju próchnicy, to tylko niektóre przykłady warunków wymagających pełnej oceny i wyboru optymalnego materiału do wypełnień.
Co więcej, obecnie wiadomo, że niektóre technologie, takie jak szklano-hybrydowe systemy odtwórcze, mogą być tak samo skuteczne jak żywice kompozytowe w wielu konwencjonalnych zabiegach klinicznych, nawet w ubytkach wielopowierzchniowych, co zapewnia im możliwość bycia alternatywą dla wielu uzupełnień, w których to kompozyt często stanowi powszechny wybór lekarzy dentystów.
Podczas wykładu omówione zostaną podstawy naukowe dotyczące glasjonomerowych i szklano-hybrydowych systemów odtwórczych stosowanych do uzupełnień ostatecznych. Przedstawione zostaną rekomendacje dotyczące stosowania w codziennej praktyce uwzględniające wady i zalety użycia w różnych sytuacjach klinicznych.
Postępowanie w urazach zębów u dzieci i młodzieży powinno być oparte na aktualnych wytycznych. Czasem jednak podejmowanie decyzji odnośnie dalszego leczenia, zwłaszcza w przypadkach nieoczywistych, może być trudne. Autorzy przedstawią przypadki kliniczne leczenia pourazowego, procesy decyzyjne i możliwe metody postępowania, przebieg dalszego leczenia oraz powikłania długoczasowe.
Istnieją trzy sposoby leczenia młodego uzębienia stałego z otwartym wierzchołkiem:
- Tradycyjny sposób apeksyfikacji za pomocą wodorotlenku wapnia, który ma wiele wad;
- Zastosowanie MTA jako natychmiastowego uszczelniacza wierzchołkowego pomaga skrócić okres leczenia, ale pozostawia nas z problemem cienkich ścian i krótkich korzeni;
- Leczenie miazgi (rewaskularyzacja / rewitalizacja) – nowe i obiecujące podejście.
Podczas wykładu omówimy leczenie przypadków otwartych wierzchołków w młodych zębach stałych dotkniętych urazem, próchnicą lub MIH. W wykładzie omówione zostaną wskazania i różne możliwości apeksyfikacji oraz przedstawione zostanie podejście polegające na leczeniu żywotnej miazgi (rewitalizacji).
Omówione zostaną różne przypadki kliniczne od etapu diagnozy, poprzez wybór preferowanej opcji leczenia i jej wdrożenie, aż po długoterminową obserwację. Niezbędne w nowoczesnym procesie diagnostycznym będą również zapisy CBCT przypadków.
Ponadto omówimy wyjątkowe przypadki złamań korzenia, które tworzą „dodatkowy wierzchołek” w środku zęba i sposoby ich leczenia. Na koniec zademonstrowane zostanie leczenie endodontyczne przypadków zębów wgłobionych.
Próchnica zębów jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych przewlekłych chorób dzieci i młodzieży na całym świecie. Zapobiegać jej możemy zarówno poprzez właściwą higienę jamy ustnej, jak i wdrażając zdrowe nawyki żywieniowe. W trakcie wykładu zostaną omówione zasady żywienia dotyczące zapobiegania chorobie próchnicowej. Zostanie poruszony temat posiłków bogatych w węglowodany, szczególnie proste, których ilość i częstotliwość spożycia przez najmłodszych może bezpośrednio wiązać się z wytwarzaniem przez bakterie szkodliwych dla szkliwa kwasów. Częstotliwość spożywania węglowodanów ma większe znaczenie niż ilość, gdyż zbyt krótkie przerwy między posiłkami powodują, że mniej czasu pozostaje na zneutralizowanie przez ślinę kwaśnego środowiska w jamie ustnej. Stąd też częste pojadanie między głównymi posiłkami może mieć wpływ na rozwój próchnicy zębów. W trosce o zdrowe zęby dziecka należy zadbać o odpowiednią podaż witaminy D oraz wapnia, fluoru i fosforu z pożywienia. Zaleca się wprowadzenie do diety dziecka surowych, twardych owoców i warzyw, produktów pełnoziarnistych i naturalnych przetworów mlecznych. Stosowanie zamienników cukru, tj. ksylitol, pozwala uzyskać słodki smak, jednocześnie działając przeciwpróchniczo. Ponadto, aby pozbyć się resztek pożywienia oraz wytworzyć odpowiednią ilość śliny, istotne znaczenie ma woda spożywana w ciągu dnia. Podczas prezentacji podjęty zostanie temat roli stylu życia, który jest kluczowy w kontekście zapobiegania chorobie próchnicowej u dzieci.
Komunikacja w pracy personelu medycznego to nie jedna z wielu rozmów, które codziennie prowadzimy, ale profesjonalne narzędzie służące do budowania relacji z pacjentami i ich opiekunami, a także sprzyjające efektywnemu postępowaniu terapeutycznemu oraz podnoszące satysfakcję – pacjentów z opieki, a personelu medycznego z pracy. Mimo że cel lekarza, pacjenta i jego opiekuna jest ten sam – pomoc choremu pacjentowi – czasem dochodzi do nieporozumień i trudnych sytuacji.
Dlaczego rodzic ma pretensje do lekarza stomatologa? Dlaczego dziecko nie ma zamiaru otworzyć buzi i umożliwić zbadanie jamy ustnej? Jak rozmawiać, aby się usłyszeć i porozumieć? Co zrobić, żeby przekazywać informacje w sposób efektywny? W jaki sposób zaangażować opiekuna w proces pielęgnacji jamy ustnej dziecka? Na co zwrócić uwagę podczas komunikacji w trudnych sytuacjach? Na te pytania będziemy szukać odpowiedzi podczas warsztatów i wykładu w ramach konferencji IX Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Stomatologii Dziecięcej
Rozwój regulacji prawnych gwarantujących prawa pacjenta, zmiany w prawie dotyczące przedawnień roszczeń z tytułu szkód na osobie czy zadośćuczynień, rosnąca aktywność kancelarii odszkodowawczych jak i działania niektórych mediów sprawiają, że odpowiedzialność prawna osób wykonujących zawód medyczny staje się przedmiotem coraz większego zainteresowania.
Stomatologia dziecięca, to bardzo specyficzna dziedzina. Wymaga ona wiedzy medycznej, ale również umiejętności nawiązywania kontaktu z pacjentami, którzy często są pacjentem niewspółpracującym – dzieci z dentofobią, czyli paraliżującym strachem przed leczeniem stomatologicznym, oraz z chorobami ogólnoustrojowymi to liczna grupa pacjentów.
Odpowiedzialność prawna związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych z zakresu stomatologii dziecięcej niewątpliwie ma swoją specyfikę. Lekarz dentysta ma obowiązek wykonywać zawód zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością. Natomiast warunkiem koniecznym ich legalnego wykonywania, z zachowaniem wskazanych wyżej wymogów, jest zgoda pacjenta.
Zakres zgody, jej forma i przesłanki wyboru formy są identyczne jak w wypadku osoby dorosłej nieubezwłasnowolnionej. Odrębności polegają na tym, że osoba nieletnia nie może o sobie decydować samodzielnie. Brak zgody oznacza bezprawność działania lekarza dentysty i skutkuje między innymi odpowiedzialność karną i cywilną lekarza dentysty.
W oparciu o wybrane zanonimizowane przykłady z akt spraw szkodowych zostaną przedstawione przypadki zdarzeń, których następstwa były bądź są przedmiotem roszczeń, zarówno w sferze braku zachowania należytej staranności i działania zgodnie z aktualną wiedzą medyczną przy wykonywaniu czynności medycznych jak i braku adekwatnej zgody.
Zaburzenia wyrzynania zębów stałych są ważnym problemem u pacjentów w wieku rozwojowym, ponieważ mogą prowadzić do powstawania wad zgryzu, resorpcji korzeni sąsiednich zębów lub rozwoju innych zmian patologicznych w zębach oraz tkankach twardych i miękkich przyzębia. Wczesna diagnostyka kliniczna i radiologiczna ektopowego położenia zawiązków zębów stałych jest bardzo istotna pod kątem skutecznego leczenia tych anomalii zębowych. Najczęściej stomatolodzy dziecięcy lub ortodonci są tymi specjalistami, którzy diagnozują lub prowadzą leczenie zaburzeń wyrzynania zębów stałych.
W wykładzie zostanie omówiona etiologia i leczenie zatrzymanych stałych kłów, zębów przedtrzonowych oraz zębów siecznych na podstawie badań własnych i innych autorów. Zaprezentowane zostaną wskazania i przeciwwskazania do leczenia interceptywnego, głównie zatrzymanych górnych kłów, ekstruzji ortodontycznej oraz autotransplantacji przezwyrostkowej (transalweolarnej). Wykład zilustrują liczne przypadki kliniczne możliwości leczenia zaburzeń wyrzynania zębów u pacjentów w wieku rozwojowym.
W wykładzie zaprezentowane zostaną zasady badania funkcji języka w ramach rutynowej wizyty stomatologicznej oraz logopedyczna ocena mobilności języka (wędzidełko języka). Prelegent przedstawi wpływ funkcji języka/oddychania/żucia na rozwój twarzoczaszki, „czerwone flagi” sugerujące konieczność wdrożenia terapii logopedycznej, a także 5 zasad profilaktyki logopedycznej u pacjentów w wieku rozwojowym.
Wykład omawia kluczowe fazy wzrostu i rozwoju twarzy u dzieci, kładąc nacisk na podstawowe strategie diagnostyczne i interwencyjne wymagane od ortodontów i stomatologów dziecięcych. Zrozumienie tych etapów rozwoju jest niezbędne dla codziennej praktyki klinicznej. Dyskusja obejmie okresy od pojawienia się zębów mlecznych aż do wieku dorosłego, podkreślając kluczowe kwestie na każdym etapie. Przegląd ten zapewnia lekarzom skuteczne monitorowanie i kierowanie rozwojem twarzy, pomagając w szybkiej identyfikacji i zarządzaniu potencjalnymi problemami.
Zdarzyć się może, że lekarz stomatolog zmuszony jest prowadzić doraźne działania ratownicze w warunkach prywatnego gabinetu, bez specjalistycznego sprzętu reanimacyjnego i asysty anestezjologa. Noblesse obligue… Otóż szlachectwo zobowiązuje Was posiadaczy dyplomu lekarskiego, bowiem spanikowani świadkowie zdarzenia będą oczekiwali od Was dokonania cudu, niezależnie od posiadanej specjalizacji. Ustawodawca (i prawie każdy obywatel) zakłada, że dyplomowany lekarz potrafi ratować życie ludzkie i co więcej, że zrobi to lepiej od pielęgniarki, ratownika medycznego lub sanitariusza. Przygotowujmy się zatem na ewentualną katastrofę w różnym wymiarze (z reanimacją na podłodze obok unitu włącznie). Teoretycznie rozważając zadanie jest proste: za pomocą posiadanego sprzętu i leków możemy wykonywać nawet zaawansowane czynności resuscytacyjne (ALS) zgodnie z desygnowanym dla lekarzy standardem Europejskiej Rady Resuscytacji. W praktyce ekstremalne zadanie ratowania życia pacjenta ma trzy fazy: nieokreślony długi okres spokoju i roztropnej profilaktyki, nagłe tornado, sprzątanie po przejściu tornada. W ramach fazy przygotowań do (nie mającej nigdy nadejść) katastrofy – proponuję przygotowanie się teoretyczne, przygotowanie sprzętu ratunkowego oraz łączności w celu zapewnienia transportu i dalszego leczenia krytycznego pacjenta. Tu także cenne rozszerzenie wiedzy o ankiety dotyczące zdrowia pacjenta (na szczegółowy wywiad internistyczny i badanie niema czasu), obserwacja uwarunkowań środowiskowych i rodzinnych pacjenta, problem pacjentów obcokrajowców (nie komunikujących się po polsku). W bardziej dynamicznej fazie katastrofy proponuję racjonalne zarządzanie sprzętem i zatrudnionym personelem medycznym. Zwieńczeniem starań jest przekazanie względnie stabilnego pacjenta do transportu do szpitala na dalszą diagnostykę i leczenie. W fazie trzeciej jest czas na refleksje, konsultacje z psychologiem i prawnikiem.
Guided Biofilm Therapy (GBT) to poparte badaniami, usystematyzowane i przewidywalne rozwiązanie dla zarządzania biofilmem w profesjonalnej profilaktyce stomatologicznej z wykorzystaniem najnowszych technologii AIRFLOW®, PERIOFLOW® i PIEZON®. Technika ta składa się z ośmiu etapów i jest skuteczna w usuwaniu biofilmu, nawet z trudno dostępnych miejsc. Protokół GBT obejmuje profesjonalne oczyszczanie całej jamy ustnej w sposób minimalnie inwazyjny dla tkanek twardych i miękkich jamy ustnej przy zachowaniu maksymalnego poziomu komfortu, bezpieczeństwa i skuteczności.
Guided Biofilm Therapy obejmuje protokoły zabiegowe oparte o indywidualną diagnozę i ocenę ryzyka pacjenta dla uzyskania optymalnych rezultatów.
Prelegentka podczas wykładu przedstawi protokół Guided Biofilm Therapy na podstawie własnej pracy klinicznej.
Warsztaty
27 września 2024 (piątek)
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Zakład Stomatologii Zachowawczej, sala seminaryjna nr 2.71, I piętro)
Warsztat został zaprojektowany z myślą o pedodontach pragnących pogłębić swoją wiedzę i umiejętności w zakresie odbudowy zębów mlecznych przy użyciu najnowocześniejszych technik stomatologicznych. Każdy uczestnik będzie miał możliwość opracowania dwóch trzonowców mlecznych (74,75) na modelu oraz samodzielnego dopasowania korony stalowej, jak i cyrkonowej.
I część teoretyczna – 1 h
Korony stalowe i cyrkonowe do odbudowy zębów mlecznych:
wprowadzenie – krótkie omówienie podstaw teoretycznych dotyczących koron stalowych i cyrkonowych oraz ich zastosowania w stomatologii dziecięcej.
wskazania, kwalifikacja zęba do odbudowy koroną stalową i cyrkonową, przeciwwskazania postępowanie kliniczne- instrumentarium, odbudowa zrębu, preparacja i przygotowanie zęba, hemostaza, cementowanie, rokowanie, niepowodzenia przypadki kliniczne II część praktyczna – 1,5 h Preparacja zębów mlecznych na modelu pod koronę stalową i cyrkonową przy użyciu narzędzi rotacyjnych.
ząb pierwszy trzonowy mleczny
ząb drugi trzonowy mleczny
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Zakład Stomatologii Dziecięcej sala seminaryjna nr 3.39, II piętro)
- Omówienie sytuacji klinicznych wymagających szczególnego postępowania terapeutycznego
- Kiedy leczenie endodontyczne jest niezbędne w sytuacjach urazowych uszkodzeń zębów?
- Leczenie kanałowe zębów niedojrzałych – postępowanie w przypadku open apex
- Zmiany o charakterze resorpcji wewnętrznych – możliwości leczenia
- Wykonanie procedury zamknięcia szerokiego wierzchołka z zastosowaniem materiału
Biodentine – przewidywalne techniki postępowania, tips and tricks z codziennej praktyki.
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Zakład Stomatologii Dziecięcej, sala seminaryjna nr 3.74, II piętro)
Zdarzyć się może, że lekarz stomatolog zmuszony jest prowadzić doraźne działania ratownicze w warunkach prywatnego gabinetu, bez specjalistycznego sprzętu reanimacyjnego i asysty anestezjologa. Ustawodawca (i prawie każdy obywatel) zakłada, że dyplomowany lekarz potrafi ratować życie ludzkie i co więcej, że zrobi to lepiej od pielęgniarki, ratownika medycznego lub sanitariusza. Przygotowujmy się zatem na ewentualną katastrofę w różnym wymiarze (z reanimacją na podłodze obok unitu włącznie). Teoretycznie rozważając zadanie jest proste: za pomocą posiadanego sprzętu i leków możemy wykonywać nawet zaawansowane czynności resuscytacyjne (ALS) zgodnie z desygnowanym dla lekarzy standardem Europejskiej Rady Resuscytacji.
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Zakład Stomatologii Zachowawczej, sala seminaryjna nr 2.71, I piętro)
Warsztat został zaprojektowany z myślą o pedodontach pragnących pogłębić swoją wiedzę i umiejętności w zakresie odbudowy zęba stałego przy użyciu najnowocześniejszych technik stomatologicznych. Każdy uczestnik będzie miał możliwość opracowania pierwszego stałego
trzonowa(46) na modelu oraz samodzielnego dopasowania korony stalowej, jak i cyrkonowej.
I część teoretyczna – 1 h
Korony stalowe i cyrkonowe do odbudowy pierwszego trzonowca stałego:
- wskazania, przeciwwskazania;
- postępowanie kliniczne – preparacja i przygotowanie zęba, instrumentarium, hemostaza,cementowanie; • rokowanie, niepowodzenia; • przypadki kliniczne.
II część praktyczna – 1,5 h
Preparacja zębów mlecznych na modelu pod korony cyrkonowe przy użyciu narzędzi rotacyjnych.
- ząb pierwszy trzonowy stały
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Zakład Stomatologii Dziecięcej sala seminaryjna nr 3.39, II piętro)
- Omówienie sytuacji klinicznych wymagających szczególnego postępowania terapeutycznego
- Kiedy leczenie endodontyczne jest niezbędne w sytuacjach urazowych uszkodzeń zębów?
- Leczenie kanałowe zębów niedojrzałych – postępowanie w przypadku open apex
- Zmiany o charakterze resorpcji wewnętrznych – możliwości leczenia
- Wykonanie procedury zamknięcia szerokiego wierzchołka z zastosowaniem materiału
Biodentine – przewidywalne techniki postępowania, tips and tricks z codziennej praktyki.
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Zakład Stomatologii Dziecięcej, sala seminaryjna nr 3.74, II piętro)
Zdarzyć się może, że lekarz stomatolog zmuszony jest prowadzić doraźne działania ratownicze w warunkach prywatnego gabinetu, bez specjalistycznego sprzętu reanimacyjnego i asysty anestezjologa. Ustawodawca (i prawie każdy obywatel) zakłada, że dyplomowany lekarz potrafi ratować życie ludzkie i co więcej, że zrobi to lepiej od pielęgniarki, ratownika medycznego lub sanitariusza. Przygotowujmy się zatem na ewentualną katastrofę w różnym wymiarze (z reanimacją na podłodze obok unitu włącznie). Teoretycznie rozważając zadanie jest proste: za pomocą posiadanego sprzętu i leków możemy wykonywać nawet zaawansowane czynności resuscytacyjne (ALS) zgodnie z desygnowanym dla lekarzy standardem Europejskiej Rady Resuscytacji.
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii WUM, ul. Binieckiego 6
(Aula Główna 5.63, IV piętro)
Prowadzący Panel:
prof. dr hab. n. med. Mansur Rahnama – Hezavah (Uniwersytet Medyczny, Lublin)
dr hab. n. med. Anna Turska-Szybka (WUM)
Wykładowcy i wykłady:
prof. dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk (WUM, PTSD)
prof. dr hab. n. med. Tomasz Kaczmarzyk (Uniwersytet Jagielloński, Kraków)
Zasady stosowania antybiotykoterapii w leczeniu infekcji zębopochodnych i profilaktyka bakteriemii
Mimo rosnącej antybiotykoodporności i ryzyka różnych działań niepożądanych antybiotyki są często stosowane w stomatologii dziecięcej. Antybiotykoterapia w dzieciństwie zwiększa ryzyko alergii i astmy, zaburzeń żołądkowo-jelitowych, niekorzystnych zmian mikrobioty jelitowej, co prowadzi do otyłości, nadkażenia Candida spp. i nadwrażliwość na światło. Antybiotykoterapiia we wczesnym dzieciństwie, w tym stosowanie amoksycyliny, jest związana z rozwojowymi defektami szkliwa zarówno pierwszych stałych zębów trzonowy i na górnych zębów siecznych. Ustalono, że 7%–11% wszystkich antybiotyków przepisują lekarze dentyści, około jedna trzecia wszystkich recept na antybiotyki wystawionych ambulatoryjnie jest zbędna.
Badania ankietowe wśród studentów kierunku lekarsko-dentystycznego i lekarzy dentystów ujawniły dodatkowo często popełniane błędy decyzyjne dotyczące wskazań do zastosowania antybiotyku u dziecka, doboru leku, dawkowania i czasu antybiotykoterapii. W wykładzie zostaną przedstawione wskazania i przeciwskazania do stosowania profilaktyki antybiotykowej i antybiotykoterapii przy wykonywaniu procedur endodontycznych, w przypadku uszkodzeń urazowych zębów oraz infekcji okołozębowych, leki pierwszego i drugiego rzutu oraz ich dawkowanie. Podkreślone zostanie znaczenie oceny infekcji (uogólniona, zlokalizowana), odporności pacjenta (immunologiczna możliwość kontroli drobnoustrojów) i ryzyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia.
prof. dr hab. n. med. Agnieszka Mielczarek (WUM)
Czy zęby leczone kanałowo są zagrożeniem dla zdrowia ogólnego
W ostatnich latach często podejmowany jest temat negatywnego wpływu chorób jamy ustnej, w tym infekcji endodontycznych na zdrowie ogólne. Co ciekawe, również zęby bezmiazgowe- leczone kanałowo zgodnie ze sztuką stomatologiczną, są często traktowane jako czynniki ryzyka powikłań ogólnoustrojowych o niewyjaśnionej etiologii. Mimo, iż w świetle najnowszych badań teoria choroby odogniskowej została podważona, w mediach często dyskredytowana jest rola endodoncji jako dziedziny zajmującej się zwalczaniem bólu, kontrolą zakażeń i zachowaniem naturalnego uzębienia. Z drugiej strony środowisko stomatologiczne stoi na stanowisku, iż leczenie kanałowe charakteryzuje się wysoką przewidywalnością i skutecznością terapeutyczną.
Kwestia ta wymaga zatem szerszego komentarza, z uwzględnieniem aktualnej wiedzy opartej na faktach i prezentacji stanowiska właściwych towarzystw naukowych. Stąd, w czasie wykładu omówione zostaną biologiczne i medyczne aspekty leczenia kanałowego zębów oraz wpływ procedur endodontycznych na schorzenia ogólnoustrojowe. Prezentacja wyników badań i wybranych przypadków klinicznych pozwoli na obiektywną ocenę skuteczności i korzyści wynikających z leczenia kanałowego zębów pod kątem zdrowia jamy ustnej, zdrowia ogólnego i jakości życia. Informacje zaprezentowane podczas panelu pozwolą na aktualizację wiedzy w dziedzinie endodoncji i będą stanowić cenną wskazówkę w komunikacji z pacjentem.
prof. dr hab. n. med. Kazimierz Szopiński (WUM)
Diagnostyka radiologiczna infekcji zębopochodnych
Zmiany zapalne przyzębia okołowierzchołkowego są częstym powikłaniem próchnicy, urazów zębów oraz zapalenie przyzębia brzeżnego. Umiejętność rozpoznawania i różnicowania zmian zapalnych ma istotne znaczenie w praktyce stomatologicznej.
W ostrym stanie zapalnym przyzębia okołowierzchołkowego obraz może być prawidłowy, niekiedy obserwowane jest niewielkie poszerzenie przestrzeni ozębnej w okolicy okołowierzchołkowego. Wyróżniamy trzy podstawowe postacie radiologiczne przewlekłego stanu zapalnego przyzębia okołowierzchołkowego: zmiany osteolityczne, zmiany mieszane i zmiany osteosklerotyczne.
Nieleczony lub leczony nieskutecznie przewlekły stan zapalny przyzębia okołowierzchołkowego może prowadzić do zapalenia kości i szpiku albo powstania torbieli zapalnej.
Różnicowanie okołowierzchołkowych zmian zapalnych obejmuje przede wszystkim:
- struktury anatomiczne (brodawka zębowa, otwór bródkowy, otwór przysieczny)
- zmiany rozwojowe (wysepka kostna, torbiel boczna)
- zmiany dysplastyczne (dysplazja kostna okołowierzchołkowa, hipercementoza)
- ubytki pooperacyjne (stan po resekcji wierzchołka korzenia)
- nowotwory (cementoblastoma)
prof. dr hab. n. med. Mariusz Szuta (Uniwersytet Jagielloński, Kraków)
Specyfika przebiegu zębopochodnych infekcji w obrębie twarzoczaszki u dzieci
Zapalenie to złożony, dynamiczny proces zachodzący w żywych, unaczynionych tkankach po zadziałaniu bodźca uszkadzającego. Zapalenia zębopochodne to ostre stany chorobowe zagrażające zdrowiu a niekiedy życiu, będące wynikiem zakażenia najczęściej bakteryjnego. Przebieg tych schorzeń u dzieci jest odmienny niż u dorosłych. Przebiegają one bardzo dynamicznie. Typowy jest krótki czas pomiędzy pierwszymi objawami a groźnymi powikłaniami. W symptomatologii zwraca uwagę bardzo wysoka gorączka, meningismus i drgawki. Warto podkreślić, że dzieci do 10 r.ż. należy uznawać za immunologicznie niekompetentne, stąd proces diagnostyczno-leczniczy powinien być prowadzony niezwłocznie, ale leczenie chirurgiczne wdrożone jak najszybciej.
prof. dr hab. n. med. Joanna Szczepańska (Uniwersytet Medyczny, Łódź)
Wskazania i przeciwwskazania do leczenia endodontycznego u dzieci
Skuteczne leczenie pulpopatii i zmian w tkankach okołokorzeniowych zębów u dzieci i młodzieży wymaga postawienia właściwego rozpoznanania w oparciu o wywiad, ocenę kliniczną i badania dodatkowe. Uzyskane informacje od pacjenta będą stanowić miejscowe – zarówno wskazania, jak i przeciwwskazania do przeprowadzenia odpowiedniej metody leczenia stanu miazgi, dostosowanej do rodzaju zęba, stopnia rozwoju/resorpcji korzenia, obecności stałego następcy w przypadku zębów mlecznych, możliwości odbudowy korony zęba, warunków zgryzowych, współpracy z pacjentem. Jednocześnie w wyborze właściwego leczenia zęba należy także uwzględniać wskazania i przeciwwskazania ogólne, w tym konieczność przeprowadzenia leczenia stomatologicznego w warunkach znieczulenia ogólnego, warunkującego odpowienie przygotowanie ogólne pacjenta oraz kortektę planowego leczenia w obrębie jamy ustnej.
prof. dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk (WUM)
dr n. med. Ewa Krasuska-Sławińska (IPCZD, Warszawa)
Skutki niewłaściwych decyzji w terapii pulpopati
Bardzo ważnym elementem prawidłowego rozwoju jamy ustnej dziecka jest zachowanie uzębienia mlecznego aż do czasu jego fizjologicznej wymiany na uzębienie stałe. Choroba próchnicowa w uzębieniu mlecznym rozwija się bardzo dynamicznie, a jej powikłaniami są pulpopatie. Podejmując decyzje o leczeniu pulpopatii w uzębieniu mlecznym należy brać pod uwagę wiek pacjenta, jego status immunologiczny, stopień resorpcji korzenia oraz stopień zniszczenia komory. Przy braku przeciwwskazań ogólnych i miejscowych należy każdorazowo rozważyć jak najdłuższe zachowanie zęba w jamie ustnej.
Niewłaściwe decyzje odnośnie podjęcia leczenia lub sposobu leczenia mogą skutkować powikłaniami zarówno miejscowymi jaki i ogólnymi ze szczególnie dramatycznym przebiegiem u pacjentów immunoniekompetentnych. To powikłań tych należą ostre stany zapalne pod postacią ropni podśluzówkowych szerzących się do przestrzeni międzypowięziowych, zapalenie kości, promienica, lub przewlekłych procesów pod postacią torbieli zapalnych.
W przypadku podjęcia decyzji o leczeniu pulpopatii bardzo ważna jest kontrola radiologiczna efektów krótko- i długoczasowych leczenia. Powikłana o podobnym charakterze mogą wystąpić po nieprawidłowo podjętej decyzji lub nieprawidłowo przeprowadzonym leczeniu pulpopatii w uzębieniu stałym.
dr n. med. Dariusz Paluszek
Leczenie infekcji zębopochodnych a refundacja NFZ
28 września 2024 (sobota)
Centrum Dydaktyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Księcia Trojdena 2a
(sala s1-1)
- Włókno kompozytowe- jak, gdzie i kiedy. Możliwości zastosowania
- Właściwości materiału
- Zastosowanie włókna u pacjentów periodontologicznych
- Zastosowanie włókna kompozytowego u pacjentów protetycznych
- Zastosowanie włókna kompozytowego w codziennej praktyce stomatologicznej
- Część praktyczna
- Szynowanie zębów na modelu
- Wykonanie mostu wzmocnionego włóknem kompozytowym
- Odbudowa kompozytowa z wykorzystaniem włókna kompozytowego
- Włókno kompozytowe- jak, gdzie i kiedy. Możliwości zastosowania
- Właściwości materiału
- Zastosowanie włókna u pacjentów periodontologicznych
- Zastosowanie włókna kompozytowego u pacjentów protetycznych
- Zastosowanie włókna kompozytowego w codziennej praktyce stomatologicznej
- Część praktyczna
- Szynowanie zębów na modelu
- Wykonanie mostu wzmocnionego włóknem kompozytowym
- Odbudowa kompozytowa z wykorzystaniem włókna kompozytowego
Centrum Dydaktyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Księcia Trojdena 2a
(sala s1-2)
W trakcie warsztatu uczestnicy wykonają na modelu następujące procedury:
- odbudowa ubytku próchnicowego korzenia
- odbudowa przyszyjkowego ubytku erozyjnego
- odbudowa ubytku klasy I metodą stempla okluzyjnego
Centrum Dydaktyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Księcia Trojdena 2a
(sala s1-3)
Komunikacja w pracy personelu medycznego to nie jedna z wielu rozmów, które codziennie prowadzimy, ale profesjonalne narzędzie służące do budowania relacji z pacjentami i ich opiekunami, a także sprzyjające efektywnemu postępowaniu terapeutycznemu oraz podnoszące satysfakcję – pacjentów z opieki, a personelu medycznego z pracy. Mimo że cel lekarza, pacjenta i jego opiekuna jest ten sam – pomoc choremu pacjentowi – czasem dochodzi do nieporozumień i trudnych sytuacji.
Dlaczego rodzic ma pretensje do lekarza stomatologa? Dlaczego dziecko nie ma zamiaru otworzyć buzi i umożliwić zbadanie jamy ustnej? Jak rozmawiać, aby się usłyszeć i porozumieć? Co zrobić, żeby przekazywać informacje w sposób efektywny? W jaki sposób zaangażować opiekuna w proces pielęgnacji jamy ustnej dziecka? Na co zwrócić uwagę podczas komunikacji w trudnych sytuacjach?
Centrum Dydaktyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Księcia Trojdena 2a
(sala s1-1)
Nowoczesne systemy maszynowych narzędzi endodontycznych są projektowane w celu zminimalizowania zmian struktury zęba, czyniąc procedurę endodontyczną bezpieczniejszą przez zastosowanie najnowszych osiągnięć metalurgii .W połączeniu z optymalnie zaprojekowanym kształtem pilników, współdziałając ze specjalnie zaprojektowanymi silnikami nowej generacji oraz urządzeniami do aktywacji płynów opracowanie chemo-mechaniczne staje się bardziej skuteczne mniej inwazyjne oraz bezpieczniejsze . W trakcie warsztatu zaprezentowane zostaną nowe urządzenia , narzędzia, akcesoria i technologie pozwalające na minimalnie inwazyjne, skuteczne, mechaniczne i chemiczne opracowanie kanału korzeniowego.
Program warsztatów
- Ergonomia środowiska pracy – X Smart Pro Plus perfekcyjny partner lekarza endodonty
- nowy standard kontroli narzędzia kanałowego oraz pola zabiegowego
- precyzyjny pomiar długości roboczej w czasie rzeczywistym – Dynamic Accurancy
- Opracowanie mikrozachowawcze – narzędzia zapewniające kontrolę oraz bezpieczeństwo lekarza i pacjenta
- opracowanie fantomu ząb 16 pomocą narzędzi ProTaper Ultimate
- Opracowanie chemomechaniczne – bezpieczna i efektywna aktywacja środków do płukania kanałów
- dynamika płynów w kanale – penetracja kanałów bocznych
- wypłukanie opracowanego kanału z pomocą SmartLite Pro Endo Activator
- Pokaz na fantomie pod mikroskopem endodontycznym – appical plug zamknięcie wierzchołka korzenia zęba 11 [ bez apeksyfikacji ] za pomocą Pro Root MTA
Centrum Dydaktyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Księcia Trojdena 2a
(sala s1-3)
Podczas warsztatów trener przedstawi sposób pracy według protokołu Guided Biofilm Therapy przy użyciu kombajnu profilaktycznego AFPM. Uczestnicy dowiedzą się w jaki sposób wykonać minimalnie inwazyjny zabieg profesjonalnego oczyszczania zębów u dzieci z użyciem najnowszych rozwiązań. Kursanci przećwiczą kolejne etapy procedury GBT przy na fantomie/ typodoncie pod okiem trenera SDA.
Każdy uczestnik otrzyma zestaw profilaktyczno-edukacyjny.